Za mądra dla głupich a dla mądrych zbyt głupia Zbyt czysta dla brudnych a dla czystych za brudna Zbyt szczecińska dla warszawy a dla szczecina zbyt warszawska Spróbuj się domyślić gdzie to mam, gdzie....
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 |
| ...†.†.†... |
| Myślałam, że śpię Nie, ja tylko lekko przymrużyłam swe oczy... Myślałam, że oddycham Nie, ja tylko na chwilę wciągnęłam powietrze do swych płuc... Myślałam, że żyję Nie, ja tylko na chwilę zauwazyłam swe istnienie, gdy kolejny raz z mego ciała wypłynęła krew po której przed chwilą przejechałam żyletką... |
| ...†.†.†... |
Wpieprzam słodycze w niekontrolowanej ilości... ojcu z barku podpijam co sie da... lykam jakies swinstwa... otepialam...
nie jestem sobą a wrakiem swojego ducha... zajebiscie...po porstu zajebiscie...
Egzamin humanistyczny juz za mną... heh nastawialam sie ze pojdzie mi lepiej od matematycznego... To ja nie chce wiedziec jak bedzie matematyczny wyglądał.!!trzymajcie jutro kciuki...byle mocno!!
masakra....:(
Mamy nowego papieza.... Lecz dla mnie Ojciec Swiety pozostanie jeden... jeden na zawsze... pogodzilam sie z jego smiercią...ale nikt nigdy nie zajmie JEGO miejsca...
Przepraszam Ojcze, że nei potraife uszanowac Twojej woli i kochać twojego następcy...
Ojciec Swiety...juz na zawsze bedzie nim dla mnie Karol Wojtyla...
Liczymy że kiedyś będzie inaczej...
Że los się do nas sam uśmiechnie...
W pewnym sensie boimy się wziąć życie w nasze własne ręce...
boimy się być tak naprawdę za nie odpowiedzialni...
Kto z nas tak szczerze może powiedzieć
że cieszy się każdą chwilą i żyje tak jak powinien...
Nawet gdy czasami nachodzi nas optymizm
i obiecujemy sobie że będziemy cieszyć się
tymi malutkimi rzeczami co mamy...
ze nie pozwolimy by nam chwile przemijały nie wykorzystane...
To jednak znów na swej drodze się potykamy
i zapominamy o tym co mówiliśmy...
znów tracimy życie na żalenie i smutek...
wciąż narzekamy czego nie mamy..
nie widząc tego co już mamy koło siebie...
Kto szczerze się przyzna że ciągnie od życia co się da...?
nie załamuje się porażkami... i kocha ludzi jaki są...
"Carpe Diem" Jak powiedział kiedyś filozof...
Lecz któż tak naprawdę rozumie co to znaczy i jak to wykonać?
Widzieliście może kiedyś róże wsadzoną do ciekłego azotu?? Ja tak...
Piękna czerwona róża wsunięta do lodowatej cieczy...
Nadal wygląda pięknie... choć widać jej zmianę... nadal zachwyca pięknem...
Lecz wystarczy leciutkie stuknięcie...
a to wszystko co przed chwilą było pięknym kwiatem...
kruszy się na malutkie kawałeczki i znika... później się roztopi i nic nie zostanie...
Taka silna... wytrwała...
w jednej chwili straciła wszystko... kształt... naturę... całą siebie...
jedynie wspomnienie po niej... jej kształcie zapachu... jedynie to pozostaje...
Tak samo jest z miłością...
Piękna... wydająca się że będzie trwać wiecznie...
Wystarczy jeden błąd... takie zamrożenie...
choć nadal będzie wyglądać tak samo...
jej zapachu już nie będzie... choć nadal będzie trwała...
wystarczy jednak jeden wstrząs i wszystko bezpowrotnie zamiera...
Niestety miłość jakby nie wydawała się trwałą...
zawsze jest krucha i trzeba ją pielęgnować...
Życie - krawędź śmierci
Trudno jest żyć...
Ale jeszcze trudniej
umierać...
Jak to jest że człowiek z pozoru silny, niewzruszony tak łatwo potrafi sie poddać? Czy to wina tych pozorów dzięki którym jest taki twardy?
Życie miało nie mieć dla mnie już nic złego, a jednak. Miałam nie dać sie ponieść emocjom, a mimo to pozwoliłam żeby mnie prowdziły. Miałam skończyś swoje życie, ale... sie wystraszyłam.
Życie jest trudne, ale to my piszemy jego przecieg. Ono jest nasze... nie pozwólmy by kto kolwiek nawet próbował zaprzeczyć...
Więc dlaczego niebo jest tak pięknie błękitne.....?????
Tańczę na niewidzialnej linie
Tuż pod niebem
W powietrzu czuć
Wolności smak
Zapach Boga tak blisko...
Wyciągam dłonie
Weź mnie do siebie Boże! Do nieba!
Upadam...
Na dno... do piekła
Moje piekło to niespełnione marzenia, tęsknota, ból... wszytsko co wywołuje u mnie łzy. To właśnie moje piekło. To również codzienność... monotnia...
Za każdym razem gdy uśmiecham sie do samej siebie tym bardziej pogrążam sie w piekle z którego nie umiem uciec.
"Widziałeś jak ludzie płaczą?
Ależ oczywiście...
Tak właśnie wygląda piekło. Zbudowane z ludzkiego bólu, z gorzkich łez.
Ty też płaczesz...
Bo piekło to nasze życie... płacze bo żal mi samej siebie..."
"Wiele jest zła na świecie. Największe jednak nosimy we własnych sercach..."
Cóż... zaczęłam mało optymistycznie. A w rezultacie nie powinnam mieć powodów to smutku. Wręcz przeciwnie. Moje zycie powstaje na nowo. Odradza sie jak feniks z popiołów. Jest coraz lepiej... A jednak...
Jakoś brakowało mi dzisiaj tematu do napisania jakiejś notki. Jakoś tak nie mogłam sie przemóc. Zdaje sobie sprawe że coraz bardziej zamykam sie w sobie... to chyba dlatego że nie za bardzo mam sie komu wygadać. Pluszowy miś już pewnie ma mnie dosyć... Najgorsze jest to że źle mi z samą sobą i nie wiem co robić...
Wszyscy mówią, myslą o Papiezu... o czlowieku wszechczasow. Jego wizerunki w gazetach, televizji, na plakatach... wszedzie tylko On... A mi juz barkuje sil zeby o tym sluchac... Moze jeszcze nei pogodzilam sie z Jegos smiercią, moze nie dopuszczam tej mysli do siebie...moze nie wierze... Nie chce o Nim rozmawiac, myslec... NIe mam sily juz plakac, zreszta... chyba nie mam juz na to lez...
"Nie kocha się "za" lecz "pomimo że".....
"Ziemia płacze a raduje się Niebo...."
... musisz uważać na znaki. Bóg wyznaczył na świecie dla każdego z nas szlak, którym musimy podążać. Wystarczy odczytać tylko co zapisał dla Ciebie...
Mój szlak pytasz? - Miłość która jest niekończącą się tajemnicą, bo nie ma żadnej rozsądnej przyczyny, która mogłaby ją wytłumaczyć
zapalmy świeczkę...i pomódlmy się za Papieża... <*>