Tak tez mozna..., Ambiwalentnie.

czarna-róża

13 lutego 2006 o 16:08

to dobrze, że masz przyjaciół którym możesz ufać, którzy będą zawsze i wszędzie. To jedna z najważniejszych rzeczy w życiu :D

*linka*

12 lutego 2006 o 19:05

Wspaniale :). Jak dobrze, że te najbliższe osoby zdołały uświadomić Ci kilka rzeczy :).

szukajaca_prawdy

12 lutego 2006 o 14:36

ooooo prosze :D A ja już myslalam, ze panna sie poddała ;)

pAuLa^^

12 lutego 2006 o 13:38

Tez bym chciala miec takie osoby przy sobie,zebym znow mogla uwierzyc w cokolwiek.. w milosc?

my_space

12 lutego 2006 o 12:07

Przy takich osobach ,zapewne wszystko jest latwiejsze...

poza_czasem

12 lutego 2006 o 11:55

A widzisz... do niedawna wątpiłąś w przyjaźń ;)

zagubiona_dusza

12 lutego 2006 o 10:59

Uwierz w przyjazn.... To piekne uczucie...

Lauren-owieczka :)

11 lutego 2006 o 23:38

Ech..Ostatnio to ja sie nie rozpisalam,wiec jeszcze raz bo tutaj mam sporo do powiedzenia :)
Zauważyłam,że jeśli połączyć tą Twoją notkę i moją to powstaje jedna piękna całość...
Jak już mi napisałaś- Pasterz żyje z swoimi owcami,Ty masz tylko jedna...A owca bez Pasterza zginie.Oni MUSZĄ być razem...Ale tak sie nad tym zastanawiam...Chyba lepiej,jesli bedziemy szly obok siebie...Bo jednak Pasterz kojarzy sie z osoba,ktora prowadzi,a u nas nie ma osoby,ktora by wyraznie prowadzila,idziemy obok siebie...:Nie idz przede mna,bo moge za Toba nie nadazac,nie idz za mna,bo moge nas nie poprowadzic,ale idz obok,wtedy poczuje,ze jestes przyjacielem (<- przepraszam,jesli cos przekrecilam)
Binka...Mamy szanse,choc to trudne damy rade...Ja probuje zapamietac,ze nie wszystko co łatwe jest dobre,rzeczy trudne są znacznie lepsze.Czyli niech zyja wyzwania...Moze teraz powiesz,ze nie zawsze dochodzi sie do celu...Ale człowiek i tak ma satysfakcje z tego,że spróbował...a jesli cos sie po

Lauren-owieczka :)

11 lutego 2006 o 23:37

Ech..Ostatnio to ja sie nie rozpisalam,wiec jeszcze raz bo tutaj mam sporo do powiedzenia :)
Zauważyłam,że jeśli połączyć tą Twoją notkę i moją to powstaje jedna piękna całość...
Jak już mi napisałaś- Pasterz żyje z swoimi owcami,Ty masz tylko jedna...A owca bez Pasterza zginie.Oni MUSZĄ być razem...Ale tak sie nad tym zastanawiam...Chyba lepiej,jesli bedziemy szly obok siebie...Bo jednak Pasterz kojarzy sie z osoba,ktora prowadzi,a u nas nie ma osoby,ktora by wyraznie prowadzila,idziemy obok siebie...:Nie idz przede mna,bo moge za Toba nie nadazac,nie idz za mna,bo moge nas nie poprowadzic,ale idz obok,wtedy poczuje,ze jestes przyjacielem (<- przepraszam,jesli cos przekrecilam)
Binka...Mamy szanse,choc to trudne damy rade...Ja probuje zapamietac,ze nie wszystko co łatwe jest dobre,rzeczy trudne są znacznie lepsze.Czyli niech zyja wyzwania...Moze teraz powiesz,ze nie zawsze dochodzi sie do celu...Ale człowiek i tak ma satysfakcje z tego,że spróbował...a jesli cos sie po

luban1

11 lutego 2006 o 22:41

ciesze sie ze wrocilas.... ciesze sie ze znalazly sie osoby ktore wydatnie pomogly Ci powrocic...

SenMorderca

11 lutego 2006 o 22:03

Słoneczko wróciłam...wkońcu blog mi sie włączył :) dziubaski niunia..kosiam cie paaa

InnaM

11 lutego 2006 o 20:44

Niewiele z tego jest dla mnie jasne, ale tak chyba miało być.

Owieczka....czarna

11 lutego 2006 o 20:36

Binka...A ja mam wrazenie,ze niewiele dla Ciebie zrobilam... To Michałowi powinnaś być wdzięczna...

Tęsknię...

Ambiwalentnie.

Strony

Linki

Tak tez mozna...

Dodaj komentarz